Το Δουργούτι (Νέος Κόσμος) αποτελεί μια από τις κατεξοχήν προσφυγικές συνοικίες της Αθήνας. Ήδη πριν την Μικρασιατική Καταστροφή κατέφθασαν Αρμένιοι πρόσφυγες, που αποτέλεσαν σε μεγάλο βαθμό τους πρώτους κατοίκους της περιοχής. Μετά και την άφιξη των Μικρασιατών προσφύγων, οι κοινότητες συνυπήρξαν για αρκετά χρόνια αρμονικά από κοινού με εσωτερικούς μετανάστες από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ο πληθυσμός της περιοχής πάντως παρέμεινε για αρκετά χρόνια κατά συντριπτική πλειοψηφία αρμενικός. Έτσι, για καιρό ο συνοικισμός ήταν γνωστός με την ονομασία «Τα Αρμένικα».

Η αρχική εγκατάσταση έγινε αυτοσχέδια, καθώς η περιοχή δεν συμπεριλήφθηκε στο Σχέδιο της Αθήνας. Σταδιακά, και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960, ολοκληρώνονται τα σχέδια στέγασης των προσφύγων, αλλά η ζωή μέχρι και τότε ήταν αδιαχώριστη από την παραγκούπολη.

Η παραγκούπολη εξακολουθούσε να στέκει έως και την ολοκλήρωση των στεγαστικών προγραμμάτων. Η διάρκεια του στεγαστικού προβλήματος στην περιοχή σχημάτιζε μια ιδιάζουσα κατάσταση στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά εσωτερικοί μετανάστες και πρόσφυγες, Έλληνες Μικρασιάτες και Αρμένιοι. Στο περιθώριο της πρωτεύουσας και της μεγάλης λεωφόρου Συγγρού, αποτελούσαν μια δεμένη και δυναμική κοινότητα. 

Με το πέρασμα του χρόνου ο συνοικισμός έλαβε διάφορες ονομασίες, όπως «Αλωπεκής», «Ναυαρίνο», «Μεταμόρφωση του Σωτήρος», «Συνοικισμός Αγίου Ιωάννου» και «Νέος Ελληνικός Συνοικισμός», που τελικά επικράτησε ως «Νέος Κόσμος».